Trasa wymaga wysiłku i dużo czasu (około 12h). Można ją podzielić na dwa etapy: Stary Smokowiec – Chata Tery’ego (tutaj nocleg) i z chaty do Javoriny przez Lodową Przełęcz.
Jak dotrzeć do Starego Smokowca?
Najłatwiej samochodem i zostawić samochód na parkingu. Można też z Zakopanego jechać PKS-em (w sezonie) lub prywatną linią jadącą do Popradu przez Stary Smokowiec – Strama. Trzeci sposób wymaga od nas dostania się na Łysą Polanę (busem, PKS-em, samochodem), a potem na granicy przesiadamy się na słowacką komunikację do Popradu.
Stary Smokowiec – Hrebeniok – Schronisko Zamkowskiego
Pierwszą najłatwiejszą część trasy prowadzi na Hrebeniok i można przejechać kolejką, przejść zielonym szlakiem lub drogą, którą mogą się poruszać nawet matki z dzieckiem. Kolejną część można przejść na dwa sposoby: szlakiem czerwonym lub szlakiem zielonym. Szlak zielony prowadzi przez Bilikovą Chatę a później wzdłuż Zimnej Wody. Warto zejść kawałek w bok i zobaczyć Wodospady Zimnej Wody. W chwili, gdy dochodzimy do Staroleśnej Polany łączą się na chwilę szlaki czerwony z zielonym, które następnie przecinają Małą Zimną Wodę (Obrovsky vodopad). W chacie Zamkowskiego warto zaplanować odpoczynek, gdyż jest to ostatnie schronisko przed długą trasą do Chaty Tery’ego. Schronisko położone w lesie ma przy wejściu wyrzeźbionego niedźwiedzia stojącego na łapach i groźnie ryczącego 🙂 Można tam również zjeść ciepły posiłek.
Schronisko Zamkowskiego – Schronisko Tery’ego
Odcinek, który co krok przysparza nam nowych wrażeń i odkryć. Im dalej się posuwamy tym ładniejsze widoki przed nami w Dolinie Zimnej Wody. Przede wszystkim wyraźnie widoczna jest charakterystyka doliny polodowcej: kształt U, duże głazy, jeziora polodowcowe, ostre i strome zbocza, próg oddzielający pole na którym był lodowiec od jęzora lodowca. Szlak prowadzi łagodnie przez całą dolinę. Pod sam koniec czeka nas strome podejście wśród głazów. Na okolicznych ścianach można spotkać wspinających się taterników – jest to jeden z trudniejszych rejonów do wspinaczki w Tatrach. Uwieńczeniem wysiłku jest Dolina Pięciu Stawów Spiskich z pięknymi widokami na Dolinę Zimnej Wody, Poprad i okoliczne wioski, Durny Szczyt, Baranie Rogi oraz słynny Łomnicki Szczyt. Ciekawostką jest fakt, iż mają tam własną elektrownię wodną.
Schronisko Tery’ego – Lodowa Przełęcz (Sedielko)
Najbardziej wymagający odcinek trasy. Tutaj już spotykamy tylko wytrawnych turystów, żadnych klapkowiczów. Zimą teren jest bardzo niebezpieczny ze względu na występujące lawiny, latem należy się wystrzegać nagłego załamania pogody. Wymagane skupienie i ostrożność na każdym kroku a zwłaszcza przy podejściu na przełęcz, gdzie nie ma łańcuchów, jest stromo i łatwo o strącenie kamieni lub poślizgnięcie się na drobnych kamykach. Słowacy rozpoczęli w zeszłym roku prace nad szlakiem, ale osobiście uważam, że te schodki jedynak bardziej obciążają kolana i stawy i utrudniają życie. Warto jednak nie poddawać się i wytrwać do końca. Z Lodowej Przełęczy rozciągają się wprost nieziemskie widoki 🙂 Przy odrobinie szczęścia można na szlaku spotkać kozice.
Lodowa Przełęcz – Tatrzańska Javorina
Skoro już wyszliśmy na przełęcz to teraz trzeba z niej zejść Jaworową Doliną. Piękne widoki, którymi upajamy się w dolinie, kończą się momencie wejścia w las (około połowa trasy powrotnej) i tak już do końca. Na zejście trzeba przeznaczyć około 4-5 godzin, więc jeśli wiemy, że zastanie nas noc to należy zabrać ze sobą latarkę lub wrócić do schroniska w Dolinie Spięciu Stawów Spiskich.
Czas: 12 godzin.
Dodaj komentarz